Bu yaşa erdirdi”(1) bizi Yaratan ve Yaşatan.

Nasiplendik birçok şeyden, öğrendik ve bildik çokça şeyi.

“Hata yapmak fırsatı”(2) bize de verildi ve yaptık hatalar, belki sayısız. Ama yetse artık. Bitemiyorsa da azalsa artık. Bir kıvama gelsek artık.

Hatasız yaşamak mümkün değilse de hırssız yaşasak. Ahlaki zaaflarımızı bir bir terbiye etsek. Kendimizi ve kalbimizi iyi bir terbiyeden geçirsek. Yanlış sözler, yanlış işler, yanlış ilişkilerin diyetine girsek. Yani yaşıyor olmak bizi daha iyi bir insan yapsa. Ömrümüzle beraber olgunluğumuz artsa. Yaşadığımız her günümüz aleyhimize değil lehimize bir hüccet olsa.

“Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var”(3) diyen şaire yaşadıklarımdan öğrendiğim birçok şey var desek ve öğrendiklerimize göre yaşasak. Taşa geçen sözümüz kendimize de geçse(4) de bildiklerimiz, sevdiklerimiz ve kabul ettiklerimizi zihnimizde çürümeye bırakmayıp kalbimize indirsek, davranışlarımıza dönüştürsek. Ki çürürse sade kendi çürümeyecek, çürütecek her yanımızı.

“Gülelim, eğlenelim, kam alalım dünyadan”(5) diyene değil de “ballar balını buldum kovanım yapma olsun”(6) diyene iki kulak bir gönül versek…

“Geçti sevdalarla ömrümüz” de “ak pak olmuş saçlarımızla tacidar olma” yoluna girsek ve “bir muhabbet neş’esiyle ilkbahar olabilsek”(7) …

“Felek bir gün cana kıyacak, bizi kabdan kaba koyacak”, kesin de, bunu şimdiden görüp istiğna makamında “kimi atlas libas giyer, şükür bize aba düştü”(8) diyebilsek.

Teslim olsak, muhsin olsak, kopmak bilmeyen en sağlam kulpa yapışsak.(9)

Bizden önce gelenleri gördük biz. Ben şahidim iyiliklerine, doğruluklarına, olgunluklarına. Şahidim yüreklerinde derman niyetiyle taşıdıkları dertlerine.(10) “El çek tabip sinem üstünden”(11) deyişlerindeki samimiyetlerine. Yaşlarıyla güçlendiklerine, güzelleştiklerine. Döndü devran, geldi sıra bizlere. Hangi yaştaysak bizden sonra gelenlere borcumuz var. Bizden daha iyi olsunlar için örnek olma, destek olma, rehber olma borcumuz var. Ama bunun için önce bizim bir durup, durulup, sakin olup sonra yavaşça gönlümüzde taşıdığımız bütün hırsları yere bırakmamız ve teslim olmamız gerekiyor. Kalbimizdeki her kötü niyet, aklımızdaki her menfaat planı için Allah’tan korkup, kuldan utanmamız gerekiyor. Çirkinlerin ve çirkinliklerinin göz kaptırdığımız her rengi, kulak verdiğimiz her sesi(12) için af dilememiz gerekiyor. Çok kıymetlendirmeden bu dünyayı ekip biçip gitmeye(13) hazır olmamız gerekiyor. Meydane varabilmek için canı canana kurban eylememiz(14) gerekiyor. Yeter dalgalandığımız, şimdi artık durulmamız gerekiyor..

DİPNOTLAR

1. İsmet Özel

2. İsmet Özel

3. Ataol Behramoğlu

4. Hikmet Münir Ebcioğlu

5. Nedim

6. Yunus Emre

7. Hüseyin Siret Efendi

 8. Aşık Kul Yusuf

9. Lokman Suresi 22. ayet

10. Niyazi Mısri

11. Erzurumlu Emrah

12. Necip Fazıl Kısakürek

13. Cahit Zarifoğlu

14. Kelami Baba